Skoro mowa o mitach, co właściwie robią filtry UV? Pierwotnie filtry UV i ich kuzyni, filtry przeciwmgielne, były umieszczane przed obiektywem, aby złagodzić efekty światła UV na filmie panchromatycznym i kolorowym, biorąc pod uwagę jego bliskość do niebieskiego w widmie światła. Nie jest to problem w fotografii cyfrowej. Niektórzy (tutaj) twierdzą, że filtr UV zapobiega degradacji obiektywu lub jego powłok pod wpływem promieniowania UV. Interesujące, ale nigdy nie słyszałem takiego twierdzenia i nie mogłem znaleźć żadnego doświadczonego fotografa, który by to zrobił za pomocą wyszukiwania w sieci. Niektórzy twierdzą, że filtr UV może chronić obiektyw przed stłuczeniem w przypadku upuszczenia. Większość fotografów/producentów obiektywów zgadza się, że dzisiejsze obiektywy są o wiele bardziej wytrzymałe niż filtr UV, który może się stłuc w przypadku upuszczenia obiektywu. Niektórzy twierdzą, że filtr UV może powodować flary lub zjawy (szczególnie w scenach o wysokim kontraście) na ostatecznym zdjęciu. Większość fotografów twierdzi, że takie zjawisko, jeśli wystąpi, jest ledwo zauważalne. W fotografii cyfrowej filtry UV służą jednemu celowi: zapobiegają zarysowaniom i kontaktowi ciał obcych z przednim elementem obiektywu. Chodzi o to, że kurz, piasek, ślina, pot, deszcz, śnieg, słona mgiełka itp. łatwiej oczyścić z filtra niż z obiektywu, jednocześnie chroniąc obiektyw przed nieustannym, potencjalnie ściernym czyszczeniem. Nabyłem ten filtr, aby przetestować aberrację chromatyczną, flarę i zjawy – podczas gdy używałem go do ochrony obiektywu. Nie zauważyłem żadnych znaczących efektów. Jeśli chcę być wybredny, sceny o bardzo wysokim kontraście (jasne światła na słabo oświetlonej ulicy) mogą wykazywać pewne zjawy. Filtr jest dobrze wykonany, wytrzymały i nie ma widocznych wad szkła lub powłok. Nie chcąc nikogo poniżać, podejrzewam, że przeciętny fotograf nie zauważyłby żadnych złych efektów na swoich zdjęciach z powodu tego filtra. Nabyłem 72 mm, który polecam bez zastrzeżeń.