Słyszałem już o koncepcji K&F i po raz pierwszy wypróbowałem jeden z ich polaryzatorów kołowych. Wyszedłem i zrobiłem z nim kilka przykładowych zdjęć, aby porównać je z moimi drogimi filtrami, których nie potrafię nazwać, ponieważ moja recenzja C-PL, w której je wymieniłem, została odrzucona. Powiem w tym miejscu, że byłem pod wrażeniem K&F C-PL. Myślałem, że zdjęcia z innymi moimi polaryzatorami, które kosztują cztery i pięć razy więcej niż K&F, to strzały K&F, ponieważ nie były tak dobre. Ale byłem w błędzie; nagrania K&F były najlepsze. Nie wziąłem tych ND do porównania, ale użyłem ich do sfotografowania niedawnego obrączkowego zaćmienia Słońca. Dzięki filtrowi dziesięciostopniowemu zrobiłem kilka świetnych zdjęć. Żadnych odblasków i rozproszonego światła. Ponieważ regulowałem wsporniki ekspozycji i miałem dużo czasu, spróbowałem połączyć dwie ND, 1000 z 64, i uzyskałem całkiem sporo odblasku. Nie dziwi mnie to i nie winię filtrów. Wiem, że lepiej nie układać ich w stosy i w żadnej innej sytuacji nie zrobiłbym tego. Kiedy zamontowano ND1000 lub ND64, nie miałem flary. Ujęłam kilka ujęć w nawiasy, aby w niektórych ujęciach uzyskać przyzwoity pierwszy plan, a w innych przyzwoity półksiężyc słońca, aby połączyć je później w obróbce końcowej. Kiedy zwiększyłem ekspozycję pierwszego planu, ostrość i kolor były idealne — nigdy nie dowiesz się, że przed obiektywem znajduje się filtr ND. Spodziewałem się przynajmniej lekkiego zabarwienia, ale tak się nie stało. Nie miałbym nic przeciwko gipsowi, ponieważ i tak robię zdjęcia w formacie RAW i edytuję własne, a to niezwykle łatwo poprawić. Koszt ND, prawda? Nie. Nie z nimi. Z czystym sumieniem i bez zastrzeżeń mogę polecić te filtry K&F ND. Przy okazji polecam K&F Nano-X series C-PL, polaryzator kołowy, który przewyższa inne moje modele, które kosztują 4-5 razy więcej.