Apropos mitów: do czego dokładnie służą filtry UV? Pierwotnie filtry UV i ich odpowiedniki, filtry zamglenia, umieszczano przed obiektywem, aby złagodzić wpływ światła UV na filmy panchromatyczne i kolorowe, które w widmie światła są zbliżone do niebieskiego. Nie stanowi to problemu w fotografii cyfrowej. Niektórzy (tutaj) twierdzą, że filtr UV zapobiega degradacji soczewki lub jej powłok pod wpływem promieni UV. Ciekawe, ale nigdy wcześniej nie słyszałem takiego twierdzenia i nie mogłem znaleźć kompetentnego fotografa, który zrobiłby to za pomocą wyszukiwarki internetowej. Niektórzy twierdzą, że filtr UV może chronić soczewkę przed stłuczeniem w przypadku upadku. Większość fotografów/producentów obiektywów zgadza się, że dzisiejsze obiektywy są znacznie trwalsze niż filtr UV, który z pewnością może pęknąć w przypadku upuszczenia obiektywu. Niektórzy twierdzą, że filtr UV może powodować odblaski lub zjawy na ostatecznym obrazie (szczególnie w scenach o wysokim kontraście). Większość fotografów twierdzi, że gdy taki incydent ma miejsce, jest on ledwo zauważalny. W fotografii cyfrowej filtry UV służą pod każdym względem jednemu celowi: zapobiegają kontaktowi zarysowań i zanieczyszczeń z przednią soczewką obiektywu. Chodzi o to, że kurz, piasek, ślina, pot, deszcz, śnieg, mgła solna itp. łatwiej jest oczyścić z filtra niż z obiektywu, jednocześnie chroniąc obiektyw przed bezlitosnymi, potencjalnie ściernymi środkami czyszczącymi. Kupiłem ten filtr, aby przetestować aberracje chromatyczne, odblaski i zjawy - jednocześnie używając go jako osłony obiektywu. Nie zauważyłem żadnych znaczących efektów. Jeśli jestem wybredny, w scenach o bardzo wysokim kontraście (jasne światła na słabo oświetlonej ulicy) mogą występować lekkie duszki. Filtr jest dobrze wykonany, solidny i nie ma widocznych wad szkła ani powłoki. Nie chcąc nikogo dyskredytować, zakładam, że przeciętny fotograf nie zauważy negatywnego wpływu tego filtra na swoje zdjęcia. Wybrałem 72 mm, które mogę w pełni polecić.